BlueBerry16
Honorary Poster
- Joined
- Dec 7, 2016
- Posts
- 578
- Reaction
- 96
- Points
- 233
Hi mga ka-PH
Im 26 and first time ko magkarelationship. Masama loob ko sa mga kaibigan ko cos i felt like na hindi sila masaya kasi im happy with my relationship. Pareha kasi silang in long term relationship na 4 yrs and 7 yrs. Kami naman ng boyfriend ko 5months palang. Naiinis ako sa kanila kasi tuwing magkwekwento ako. Ang sasabihin nila sakin e sa una lang yan. Minsan ramdam ko pa na parang di sila masaya sakin. Na para bang nagseselos o bitter sila kasi sweet pa kami ng boyfriend ko sa isa't isa. Kagaya nito lang, nagkwento ako sa friend ko na. Naaawa ako sa boyfriend ko kasi my bf feels really sorry kasi di nya ko maihahtid pauwi from pasay to qc kasi may work pa sya. Ako naman kako naaawa din sa bf ko kasi 2 hrs lang ang tulog. Even tho pinapatulog ko pa. SInusulit kasi nya araw namin magkasama dahil after that matatagalan pagkikita namin. Pareho pa kaming teary eyes nung nagkahiwalay. Tatawanan pa ko ng friend ko kasi daw sa una lang yun. Pagod daw yung tao, ibles na ipanghatid sakin pauwi. Ipangkain nlang daw sa pamilya. Sabi ko sa friend ko, naisip ko rin naman yun kaya nga sabi ko din wag na nya ko ihatid hanggang samin at okay na yun sa mrt nlang even tho my bf is insisting.
Alam ko nman yun, magbabago talaga after so many years. Pero i felt like nahihiya nako magkwento sa kanila. Pakiramdam ko dinodown nila yung story ko. That im too naive. Alam ko pede magbago yun pero sana wag nila pangunahan. Parang di naman nila pinagdaanan yun hahaha. Pakinggan nlang sana nila ko at suportahan kasi first time ko nagkalovelife.. I wish they are happy for me as how happy I am right now. Pero pakiramdam ko pinagtatawanan pa nila ko every time na magkwekwento ako. Pag may problema tuloy ako bout my bf, nahihiya na rin ako magkwento sa kanila.
Im 26 and first time ko magkarelationship. Masama loob ko sa mga kaibigan ko cos i felt like na hindi sila masaya kasi im happy with my relationship. Pareha kasi silang in long term relationship na 4 yrs and 7 yrs. Kami naman ng boyfriend ko 5months palang. Naiinis ako sa kanila kasi tuwing magkwekwento ako. Ang sasabihin nila sakin e sa una lang yan. Minsan ramdam ko pa na parang di sila masaya sakin. Na para bang nagseselos o bitter sila kasi sweet pa kami ng boyfriend ko sa isa't isa. Kagaya nito lang, nagkwento ako sa friend ko na. Naaawa ako sa boyfriend ko kasi my bf feels really sorry kasi di nya ko maihahtid pauwi from pasay to qc kasi may work pa sya. Ako naman kako naaawa din sa bf ko kasi 2 hrs lang ang tulog. Even tho pinapatulog ko pa. SInusulit kasi nya araw namin magkasama dahil after that matatagalan pagkikita namin. Pareho pa kaming teary eyes nung nagkahiwalay. Tatawanan pa ko ng friend ko kasi daw sa una lang yun. Pagod daw yung tao, ibles na ipanghatid sakin pauwi. Ipangkain nlang daw sa pamilya. Sabi ko sa friend ko, naisip ko rin naman yun kaya nga sabi ko din wag na nya ko ihatid hanggang samin at okay na yun sa mrt nlang even tho my bf is insisting.
Alam ko nman yun, magbabago talaga after so many years. Pero i felt like nahihiya nako magkwento sa kanila. Pakiramdam ko dinodown nila yung story ko. That im too naive. Alam ko pede magbago yun pero sana wag nila pangunahan. Parang di naman nila pinagdaanan yun hahaha. Pakinggan nlang sana nila ko at suportahan kasi first time ko nagkalovelife.. I wish they are happy for me as how happy I am right now. Pero pakiramdam ko pinagtatawanan pa nila ko every time na magkwekwento ako. Pag may problema tuloy ako bout my bf, nahihiya na rin ako magkwento sa kanila.