- Joined
- Sep 19, 2016
- Posts
- 3,580
- Reaction
- 7,229
- Points
- 2,575
KAHIT nanganganib mawalan ng trabaho, bahay, at maging ng kanilang pensiyon, maraming tao ang gustung-gusto pa ring magkaroon ng mga bagay na nabibili ng salapi.
Ang gayong mga tao ay madaling mabiktima ng mga advertiser, na gumagawa ng nakaeengganyong mga advertisement na nagsasabing dapat tayong magkaroon ng mas malaking bahay, mas magarang kotse, at branded na mga damit. Wala kang pera? Hindi problema iyan! Gumamit ka ng credit card. Marami ang gustong magmukhang mayaman kahit baón na sa utang.
Pero sa malao’t madali, lilitaw ang totoo. “Ang pangungutang ng takaw-pansing mga produkto para magmukha at mag-astang mayaman ay gaya rin ng pagsinghot ng cocaine para gumanda ang iyong pakiramdam,” ang sabi ng aklat na The Narcissism Epidemic. “Sa umpisa, pareho itong mura at epektibo—pero panandalian lang ang mga iyon. Sa bandang huli, mamumulubi ka at madedepres.”
Sinasabi ng Bibliya na isang kamangmangan ang “pagpaparangya ng kabuhayan.” (You do not have permission to view the full content of this post. Log in or register now.) Ang totoo, dahil sa obsesyon sa materyal na mga bagay, baka mabale-wala natin ang pinakamahahalagang bagay sa buhay—mga bagay na di-nabibili ng salapi. Tingnan natin ang tatlong halimbawa.
1. MAGANDANG SAMAHAN NG PAMILYA
Para kay Brianne, You do not have permission to view the full content of this post. Log in or register now. isang tin-edyer sa Estados Unidos, sobra-sobra ang pagpapahalaga ng tatay niya sa trabaho at kinikita nito. “Kumpleto na kami sa lahat ng bagay,” ang sabi niya, “pero lagi namang wala si Daddy, kasi madalas siyang magbiyahe. Alam ko namang dahil ’yon sa trabaho niya, pero may pananagutan din siya sa ’min!”
Pag-isipan ito: Anong mga bagay ang posibleng pagsisihan ng tatay ni Brianne sa bandang huli? Paano nakaaapekto sa kaugnayan niya sa kaniyang anak ang sobrang pagpapahalaga niya sa materyal na mga bagay? Ano ang mas kailangan ng pamilya niya kaysa sa pera?
Mga simulain sa Bibliya na dapat isaalang-alang:
- “Ang pag-ibig sa salapi ay siyang ugat ng lahat ng kasamaan. Dahil sa paghahangad na magkamal ng salapi, may mga . . . nasadlak sa paghihirap ng kalooban.”—You do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now., Magandang Balita Biblia.
- “Mas mabuti pa ang kumain ng gulay kasama ng mga tao na iyong mahal kaysa kumain ng karne na may pagkakapootan.”—You do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now., Good News Translation.
2. TUNAY NA KAPANATAGAN
“Laging sinasabi sa akin ng nanay ko na mag-asawa ako ng mayaman at mag-aral para magkaroon ng magandang trabaho sakaling maubos ang pera ng asawa ko,” ang sabi ng 17-anyos na si Sarah. “Puro pera ang nasa isip niya.”
Pag-isipan ito: Kapag nagpaplano para sa kinabukasan, anong mga bagay ang dapat mong pag-isipan? Kailan masasabing sobra-sobra na ang pag-aalala mo sa mga ito? Anong mas balanseng pananaw sa pinansiyal na seguridad ang dapat sana’y itinuro ng nanay ni Sarah sa kaniya?
Mga simulain sa Bibliya na dapat isaalang-alang:
- “Huwag na kayong mag-imbak para sa inyong sarili ng mga kayamanan sa lupa, kung saan ang tangà at kalawang ay nang-uubos, at kung saan ang mga magnanakaw ay nanloloob at nagnanakaw.”—You do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now..
- “Hindi ninyo nalalaman kung ano ang magiging buhay ninyo bukas.”—You do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now..
3. PAGKAKONTENTO
“Pinalaki kami ng mga magulang namin sa simpleng pamumuhay,” ang sabi ng 24-anyos na si Tanya. “Masaya kami ng kakambal ko, kahit kadalasan ay sapat-sapat lang ang taglay namin.”
Pag-isipan ito: Bakit nahihirapan ang ilan na makontento sa pangunahing mga pangangailangan? Pagdating sa pera, anong halimbawa ang ipinakikita mo sa iyong pamilya?
Mga simulain sa Bibliya na dapat isaalang-alang:
- “Sa pagkakaroon ng pagkain at pananamit, magiging kontento na tayo sa mga bagay na ito.”—You do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now..
- “Maligaya yaong mga palaisip sa kanilang espirituwal na pangangailangan.”—You do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now..
- Bakit tayo naririto?
- Ano ang magiging kinabukasan natin?
- Paano ko masasapatan ang espirituwal na pangangailangan ko?
Susi sa Kaligayahan?
“Sa pangkalahatan,” ang sabi ng The Narcissism Epidemic, “ang mga taong materyalistiko ay di-gaanong maligaya at mas nadedepres. Kahit ang mga nag-aambisyon pa lang na yumaman ay nagkakaproblema na sa kalusugan ng isip; sinasabi rin nilang mas madalas silang makaranas ng pananakit ng lalamunan, likod, at ulo at mas malamang na maglasing at gumamit ng bawal na gamot. Dahil sa pagsisikap na yumaman, lumilitaw na nagiging miserable ang mga tao.”
‘Pagbabago sa Prinsipyo’
“Nang tanungin ang mga estudyante noong dekada ’60 at pasimula ng dekada ’70 kung bakit nila gustong mag-aral sa kolehiyo, karamihan sa kanila ay nagsabing gusto nilang ‘maging edukado’ o ‘magkaroon ng pilosopiya sa buhay.’ Kaunti lang sa kanila ang nagsabing gusto nilang ‘kumita ng malaking pera’ kaya sila mag-aaral sa kolehiyo. Nang magsimula ang dekada ’90, ang idinadahilan na ng karamihan sa mga estudyante ay ang ‘kumita ng malaking pera’ . . . Kasabay ng pagbabagong ito sa prinsipyo ng mga estudyante ang biglang pagtaas ng bilang ng mga nadedepres, nagpapakamatay, at dumaranas ng iba pang problema sa isip.”—The Price of Privilege, ni Dr. Madeline Levine.
“Retail Therapy”
Ayon kay Dr. Madeline Levine, ang paggastos ay puwedeng maging “retail therapy” na nakapagpapaganda ng pakiramdam ng mga taong binigo ng kanilang pamilya, komunidad, at simbahan. “Ang pagsa-shopping ay isang paraan ng pagkontrol sa ating kapaligiran,” ang isinulat niya sa The Price of Privilege. “Dito, tayo ang gumagawa ng mga transaksiyon. Ipinaparamdam nito sa mámimíli na kontrolado niya ang mga bagay-bagay. Pero ilusyon lang ito . . . Ang talagang kumokontrol ay ang malalaking korporasyon at ang mga advertiser nila, na binabayaran para iparamdam sa mga tao na sa pagsa-shopping, ang mga mámimíli ang may kontrol sa mga bagay-bagay.”