dark_boy21
Eternal Poster
- Joined
- Nov 15, 2016
- Posts
- 718
- Reaction
- 222
- Points
- 258
Ako nga pala si John(diko tunay na pangalan) Im 26 years old na then the girl is 17years old.
Nagstart love story namin sa gc lang sa Mobile Legends.
Inistalk nyako then dahil hindi kami magkaedad syempre alam mo kuya lang ako sakanya.
Nagkataon na naisipan namin na magmeet kasi nga dilang kami magkalayo ng lugar.
1st meet namin ok naman tamang libre lang sakanya then nagdecide kami pumunta sa kanila. So tinanggap naman ako ng parents nila. Wala pa kami relasyon noon. Dahil sa broken family sya kasama nya lang mama nya.
Bigla kami nagyakapan, nabigla din yung mama nya. So ayun naging ok naman yung pagiging 1st meet namin tapos umuwi naku samin.
2nd meet namin pumunta ako sa kanila then hug and kisses na kami.
3rd meet we decide to going samin pinakilala ko sya samin. Ok naman naging pagmemeet sa parents ko.
So itong ako naman napaniwala ako kasi nga jackpot. Bata lang jowa ko tapos legal kami both side.
So bigla nalang nagdecide yung parents nya at sya na ipagsama na kami.
Namanhikan kami tapos tumira sya samin.
The problem bata kasi sya kaya yung gawang bahay at di mature pa magisip. Pinaka worse stay in ako sa work. Minsan lang kami magkita samin.
Hinayaan ko magulang ko sila magturo sa kanila. FYI(Pinapatuloy ko parin pagaaral nya kahit livein kami)
Mali ko lang livein kami pero di kami nagsasama kasi madalang lang ako umuwi kasi nga dahil sa work.
Lumipas lang ng 3months aming pagsasama as livein.
Tapos pumayag akong mamasyal sa papa nya(hindi ako nakasama kasi may work) sampong araw sya doon. Kauwi nya dito naging ibang tao.
Ayaw ako lapitan, ayaw ako lambingan.
Narinig ko masasaket na salita. (hindi naman kita papakasalan alam ko lang papagaralin muko, magagawa kupa gusto ko kasi hindi pa tayo kasal at worst tignan munga itstura mo sa salamin. Wala naku nararamdaman sau)
Its been 3month magmula naghiwalay kami.
Lesson learn lang sakin kahit ano gawin mo pagiyak kung wala nayung tao huwag mo nang ipilit ang sarili mo.
Oo sobrang saket kasi nagsettle kana kasi 26 years old kana pero naniwala ka magwowork. Pinasama sayo pero magkaiba kami ng timeline kaya yun kaibahan namin. Kaya walang permanente sa mundo kahit sobrang mahal ka nyan kapag nautog yan. Magbabago ang ihip ng hangin bigla.
Kahit sabihin na bumawi ka sarili mo oo kailangan at maging success. Nandoon parin yung lungkot kasi magsisimula kanaman maghanap. Mahirap palitan ang taong naging parte ng pangarap mo.
Then after namin naghiwalay lagi kang umuuwi sa inyo. Pagiyak nalang ang inatupag mo kung saan kayo naging masaya. Yung aura nya nanjan pero yung tao wala na.
Sabi nga nila kaysa ngawa kanang ngawa maging positive ka palagi at huwag ilugmok ang sarili mo sa kalungkutan.
Ikaw ang bumuo sakanya pero sa iba pala sya nakalaan yung masaket na reality naging sangkap kalang para iready sya.
3months nadin akong walang balita pero yung puso ko pagmamayari panya
Alam ko naman wala nayun taong yun pero alam ko hindi na sya babalik.
Pinasaya kalang nya sa panandaliang panahon.
Laban lang tau guys. Makakahanap din taung takot mawala tayo.
Sorry dito ko nailalabas. Kalungkutan ko.
Thank you sa pagbabasa.
Nagstart love story namin sa gc lang sa Mobile Legends.
Inistalk nyako then dahil hindi kami magkaedad syempre alam mo kuya lang ako sakanya.
Nagkataon na naisipan namin na magmeet kasi nga dilang kami magkalayo ng lugar.
1st meet namin ok naman tamang libre lang sakanya then nagdecide kami pumunta sa kanila. So tinanggap naman ako ng parents nila. Wala pa kami relasyon noon. Dahil sa broken family sya kasama nya lang mama nya.
Bigla kami nagyakapan, nabigla din yung mama nya. So ayun naging ok naman yung pagiging 1st meet namin tapos umuwi naku samin.
2nd meet namin pumunta ako sa kanila then hug and kisses na kami.
3rd meet we decide to going samin pinakilala ko sya samin. Ok naman naging pagmemeet sa parents ko.
So itong ako naman napaniwala ako kasi nga jackpot. Bata lang jowa ko tapos legal kami both side.
So bigla nalang nagdecide yung parents nya at sya na ipagsama na kami.
Namanhikan kami tapos tumira sya samin.
The problem bata kasi sya kaya yung gawang bahay at di mature pa magisip. Pinaka worse stay in ako sa work. Minsan lang kami magkita samin.
Hinayaan ko magulang ko sila magturo sa kanila. FYI(Pinapatuloy ko parin pagaaral nya kahit livein kami)
Mali ko lang livein kami pero di kami nagsasama kasi madalang lang ako umuwi kasi nga dahil sa work.
Lumipas lang ng 3months aming pagsasama as livein.
Tapos pumayag akong mamasyal sa papa nya(hindi ako nakasama kasi may work) sampong araw sya doon. Kauwi nya dito naging ibang tao.
Ayaw ako lapitan, ayaw ako lambingan.
Narinig ko masasaket na salita. (hindi naman kita papakasalan alam ko lang papagaralin muko, magagawa kupa gusto ko kasi hindi pa tayo kasal at worst tignan munga itstura mo sa salamin. Wala naku nararamdaman sau)
Its been 3month magmula naghiwalay kami.
Lesson learn lang sakin kahit ano gawin mo pagiyak kung wala nayung tao huwag mo nang ipilit ang sarili mo.
Oo sobrang saket kasi nagsettle kana kasi 26 years old kana pero naniwala ka magwowork. Pinasama sayo pero magkaiba kami ng timeline kaya yun kaibahan namin. Kaya walang permanente sa mundo kahit sobrang mahal ka nyan kapag nautog yan. Magbabago ang ihip ng hangin bigla.
Kahit sabihin na bumawi ka sarili mo oo kailangan at maging success. Nandoon parin yung lungkot kasi magsisimula kanaman maghanap. Mahirap palitan ang taong naging parte ng pangarap mo.
Then after namin naghiwalay lagi kang umuuwi sa inyo. Pagiyak nalang ang inatupag mo kung saan kayo naging masaya. Yung aura nya nanjan pero yung tao wala na.
Sabi nga nila kaysa ngawa kanang ngawa maging positive ka palagi at huwag ilugmok ang sarili mo sa kalungkutan.
Ikaw ang bumuo sakanya pero sa iba pala sya nakalaan yung masaket na reality naging sangkap kalang para iready sya.
3months nadin akong walang balita pero yung puso ko pagmamayari panya
Alam ko naman wala nayun taong yun pero alam ko hindi na sya babalik.
Pinasaya kalang nya sa panandaliang panahon.
Laban lang tau guys. Makakahanap din taung takot mawala tayo.
Sorry dito ko nailalabas. Kalungkutan ko.
Thank you sa pagbabasa.
Last edited: